mimi ni voluntia mwalimu

Mimi ni voluntia mwalimu
Alweer 2 weken verstreken, en het voelt aan de ene kant alsof ik hier al weken ben en aan de andere kant alsof ik gister vertrokken ben. Ik raak aardig gewend aan de stijl van leven hier en heb het ontzettend naar mijn zin. Aan de andere kant kan ik niet geloven dat er al 2 weken voorbij zijn. Bizar!
Op mijn project is het op het moment nog een beetje aanhannesen. Nog steeds is er vakantie voor de hele school behalve class 7. Mijn dag bestaat nu dus uit ’s ochtends les geven, ik geef Engels en probeer ze echt zoveel mogelijk juiste dingen te leren want het Engelse onderwijs is vrij slecht. Dit lesgeven ga ik alleen deze week nog doen, want daarna komen de andere kinderen weer terug en zal ik ’s ochtends bij de kinderen met een verstandelijke beperking werken en ’s middags activiteiten voor 1 van de andere klassen organiseren. ’S Middags probeer ik te werken met een jongen die in de vakantie niet naar huis is gegaan. Vorige week deed ik dat met Paulo, een jongen met een verstandelijke beperking. Ik speelde met hem, want hij was de hele dag helemaal alleen. Gelukkig is hij vorige week wel opgehaald om naar huis te gaan, net als alle andere kinderen. Nu is alleen Mebaku nog over, hij is 16 en doof. Hij woont te ver weg en heeft geen ouders meer, dus hij verblijft permanent op de school. Nadat ik klaar ben met lesgeven, doen we memory of maken puzzels. Hij is daar erg blij mee, want normaal zit hij de hele dag bij class 7 naar zijn boeken te staren.
Verder was het natuurlijk een lang paasweekend deze week. Op zaterdag ben ik naar een Massai community geweest met de rest van de vrijwilligers. Robert, een ex-massai, nam ons mee naar zijn dorp. Hij heeft daar gewoond totdat hij ging studeren en werkt nu bij Projects Abroad. We hadden een private dala-dala, waarin we ong. een uur zaten. Aangekomen was het een compleet andere wereld dan Arusha. In Arusha is op het moment veel regen, het is er nog aardig groen qua bomen etc. Bij de Massai was het echter bijna woestijn, weinig groen en erg droog. Het is bijzonder dat het verschil op een uurtje afstand zo groot is. De Massai wonen in hutjes, gemaakt van koeienpoep en wat andere ingrediënten. Ik heb alleen koeienpoep onthouden haha. Het is er erg klein en donker, maar wel waterdicht. Robert vertelde ons dat er binnen de Massai niet getrouwd wordt uit liefde, maar uit zakelijk perspectief. Daarnaast doen ze nog aan besnijdenis, vooral meisjes moeten het ernstig bezuren.. Zodra een meisje besneden is, is ze klaar om te trouwen. Vaak trouwen ze dan ook een man die 2 of 3x ouder is dan hen. Meisjes worden besneden rond hun 14e jaar.. Shocking. Ik had even tijd nodig om dat te verwerken. Ook mogen de mannen hun vrouwen uitlenen aan hun vrienden. Vrouwen zijn immers toch niet echt mensen. Menn, wat had ik een medelijden met de prachtige meisjes die daar rondliepen.
Het is een compleet andere wereld, niet te beschrijven. Robert vertelde ons dat hij ook niet echt achter de levensstijl van de Massai stond, ivm de besnijdenissen. Wel wou hij zelf 6 vrouwen, typisch.
Zondag en maandag ben ik met 3 andere meiden naar Moshi geweest. Deze stad ligt op ong. een uurtje afstand van Arusha, en heeft weer een hele andere omgeving. Veel warmer, tropisch klimaat, veel groen en vrijwel overal erg schoon. Ook is het Mzungu gehalte wat lager. Op zondag werden we opgehaald door Nancy, de leukste tourgide die ik ooit heb ontmoet. 25, ontzettend grappig en erg verantwoordelijk. Ze was voor 2 dagen even onze mama. Nancy nam haar vriendin Teddy mee, ook erg leuke meid maar haar Engels was wat minder goed. We werden opgehaald met een grote lokale tourbus. We zaten dus opgepropt in een bus, tussen allemaal locals. Het goede hiervan was, omdat we met Nancy waren, dat de Mzungu prijs uit beeld was voor 2 dagen. Erg fijn! We begonnen bij de basis van de Kilimanjaro, leuk om te zien, maar de Kili zelf kun je niet zien. Daarna bracht Nancy ons naar een mini koffie plantation , waar babu ons rondleidde. Een man van 65, ontzettend lief en grappig. Hij bleef maar zeggen; ‘My dear visitors’. Hij heeft samen met ons koffie gemaakt, wat met een speciaal ritueel gaat. Er wordt ook gezongen bij het breken van de bonen. Ieder van ons mocht dit dan ook proberen. De echte Kilimanjaro koffie is dan ook erg lekker, alles is puur natuur! Don’t worry my dear family and friends, i’ve bringed some for you ! Daarna een local lunch, kip met friet! Topppp, geen Mzungu prijs! Daarna door naar de caves, hierin vluchtte het Chagga volk voor de Massai stam. Deze stammen vochten tegen elkaar, hele families werden uitgemoord. De caves werden dan ook gebouwd om te schuilen, en aan alles werd gedacht. De Chagga had bij elke ingang van de caves (ondergronds) 3 bewakers verstopt. Het was zo donker dat de vijand vuur mee moest brengen om te kunnen zien. De voorste vijand werd op zijn kop geslagen met een zwaar voorwerp en daarna kopieerden de Chagga bewakers de taal van de Massai. Ze zeiden dan : “Mannen, we moeten zakken hier want het is hier laag”. Omdat de Massai toch niets konden zien, deden ze dat. Vervolgens werden ze 1 voor 1 op hun kop geslagen en afgevoerd. Verder was er een route naar de rivier, waar ze hun vijanden in dumpten, hadden ze oplossingen voor de rook vanuit de caves etc. Teveel om uit te leggen, maar ontzettend interessant. Daarna gezwommen in de watervallen, super gaaf! IJskoud, dat dan weer wel. Ook nog het Chagga museum bezocht. Geslapen in een hotel, midden in een sloppenwijk van Moshi. Het hotel was veilig, maar de taxi bracht ons wel tot aan de voordeur, want de omgeving was niet veilig. Maar hé, geen Mzungu prijs 
Maandag gezwommen in de hotsprings. Paradise on earth! Prachtig mooi helder water, zonnetje en mooie omgeving. Het water is alleen niet hot, bijzonder.. Om er te komen namen we de tuk-tuk. ‘Normale’ mensen nemen een safari jeep om er te komen, maar wij waren met Nancy. Dat betekent dan ook blauwe plekken van de rit, 2x vast gezeten in het water dat tot aan je knieen komt. Maar hé, geen Mzungu prijs :)
Kortom, veel beleefd en er staat nog veel meer op het programma om te beleven. Aankomende week dirty day, wat inhoudt dat we gaan helpen om een andere school op te knappen, koningsdag in Arusha, misschien een echte Tanzaniaanse trouwerij meemaken en met de familie naar een echte Tanzaniaanse kerk. Ik kijk erg uit naar volgende week, dan komt mijn eigen vertrouwde doelgroep weer naar school. Hoop dat ik dan lekker mijn ding kan doen!
See you!