The breakdown

Afgelopen week veel gebeurt! Misschien een beetje téveel, want het was inclusief een ziekenhuis bezoekje.

Afgelopen donderdag heb ik de hygiëne artikelen gekocht in de stad. Een drukke ochtend , veel gelopen en geregeld! Daarna moesten we in sneltreinvaart door, want ik ging ook met Omari naar het revalidatiecentrum om hem nieuwe spalken aan te meten. De dag ervoor vertelde ik hem: "Lucy, Omari kesho USA" wat betekent : " Marloes en Omari gaan morgen naar USA ( de plek waar ze spalken maakte). Toen ik binnen kwam sprong hij dat ook zowat zelf van zijn stoel, ik werd overladen met kusjes want meneer had dondersgoed door wat er ging gebeuren! Samen met de leraar en de assistente van Omari gingen we die kant op. Omari vertelde de spalkenmaker vervolgens even heel wijs dat hij spalken tot aan zijn knieën nodig had, waar de spalken maker natuurlijk naar luisterde! Zo'n expert als Omari kun je niet tegenspreken. Helaas heb ik van het aanmeten van nieuwe spalken weinig meegekregen want ik kreeg het plotseling benauwd en het werd zwart voor mijn ogen. Ik dacht dat het lag aan de intensieve ochtend en ging naar buiten voor wat frisse lucht. Daar werd het niet beter, er kwam een hoofdpijn opzetten, ik kreeg koorts en was erg duizelig. Op dat moment spoken alle enge ziektes door je hoofd, waardoor ik ook nog lichtelijk in de paniek schoot.. De organisatie was in 20 min bij me en bracht me naar het ziekenhuis. Uiteindelijk bleek ik een long infectie te hebben, het laatste wat ik had verwacht! Antibiotica ( belachelijk grote pillen ) meegekregen. De eerste avond had ik heftige koorts, wat me wel even naar huis wou doen gaan. Gelukkig knap ik goed op en ben ik nu alleen nog wat benauwd en snel buiten adem! Het weekend was dan ook niet erg spannend, vooral veel gelegen en rustig aan gedaan. Het voelt als tijdverspilling, maar het is niet anders.

Verderrr staan eindelijk alle acties op touw. 12 juni komen de vrijwilligers van de organisatie naar mijn school om te verven. De voelmuur is nu echt bijna klaar om op te hangen en de kasten zijn in de maak ( die trouwens ontzettend buiten het budget vielen, maar door de lieve hulp van familie en vrienden kan het toch doorgaan , dikke kus voor jullie !!) daarnaast is mijn hygiëne project nu officieel gestart! De kinderen vinden het ontzettend leuk, zijn super enthousiast :)

Daarnaast heb ik vandaag Sandra ontmoet. Een paar weken terug ontmoette ik haar op de St. Judes school. Haar man is daar werkzaam als directeur, en zij heeft een master in autisme en is gespecialiseerd in zintuigen stimuleren. Ze heeft me geholpen met het in elkaar knutselen van een zogenaamde 'Sense Story' . Dit is een boek voorlezen en door middel van zintuigen prikkelen de kinderen meenemen in het verhaal. We hebben een boek over een dolfijn, dus zeespullen zijn volop aanwezig! Ik leg er de laatste hand aan , en dan hoop ik het deze week te gaan introduceren !
Foto's volgen :)

Ook druk bezig met inventariseren voor een looprek voor omari! Ook een meeting gepland met de man die Omari in de gaten gaat houden als ik er niet meer ben! Work in progress dus :)

Het is nog 3 weekjes knallen op de school, dan gaan ze dicht! Alles op alles dus, om een verschil te kunnen maken. Een klein verschil heb ik vandaag al kunnen maken! Ik had mijn space deken mee, de grote aluminium deken die mooie geluidjes maakt , schittert in de zon en je wind laat voelen als je er mee wappert. Ik zette de kinderen in groepjes van 5 op de grond en wapperde ermee, liet ze het voelen en horen en zien. De glinstering in hun ogen , oh wat klinkt dit zoetjes maar het is écht zo, was hartverwarmend! Ze genoten volop :)

Tot snel,
Marloes