Habari za kazi

Habari za kazi

Een reisverslag kort op elkaar maar ik heb het gevoel dat dat wel moet! Er gebeurt zoveel in een korte tijd:)

Donderdag zijn we met een groep vrijwilligers richting een massai school gegaan voor de dirty day. Projects Abroad is bezig om een school te bouwen. De pre-primary massai school is nu gevestigd in een oude kerk. Samen met de andere vrijwilligers heb ik geholpen aan de bouw van de school. Dat is natuurlijk maar een kleine bijdrage, alle respect naar de massai mannen die er elke dag bezig zijn! Na het bouwen trokken we naar de kerk om daar de kinderen te leren hoe ze moeten tandenpoetsen. We hadden tandenborstels en tandpasta mee, voor ieder kind 1. Aan ons de taak om ze uit te leggen hoe dat in zijn werk gaat. De vraag is of ze het ook echt gaan doen. Sommige kinderen konden al tandenpoetsen en daar heb ik dan ook vertrouwen in, maar anderen hadden na 15x laten zien nog geen idee wat ik nou eigenlijk wou. De hygiëne in Afrika is sowieso erg laag. Veel mensen hebben vieze kleren, gaten in hun kleren, ruiken niet fris en hun gebit is erg slecht. Ook bij mij op de Patandi school is het erg slecht gesteld met de hygiëne. Hierover later meer ;)

Donderdag avond had ik de eer om mee te mogen naar een Tanzaniaanse send off party. Een rijke familie organiseerde een feest omdat hun dochter ging trouwen. Erg indrukwekkend, de locatie was prachtig en echt Afrikaans. De muziek was geweldig, maar het zien van de Afrikaanse dansen was nog leuker! Prachtig en erg indrukwekkend. De Afrikaanse cake is ff andere koek dan de gewone cake die wij kennen. Het is namelijk, zonder grappen, een hele geit die nog op zijn poten staat. De geit wordt geslacht en schoongemaakt, maar het lichaam blijft in tact. Daarom is de cake een hele geit. Anina ( een andere vrijwilliger uit Liechtenstein) en ik hadden dan ook de eer om een stukje te proeven. De enige mzungu's op zo'n party, die kan je niet zonder Afrikaanse cake laten gaan. Wij mochten dan ook naar voren komen , waarop de bruid ons een mini stukje geit gaf. Uhm ja, laten we zeggen: bijzonder. Overigens voelde ik me meer dan welkom. Karibu karibu, welkom welkom! Ik hou van deze lang van de Tanzaniaanse mentaliteit, geweldig!

Op vrijdag was Patandi dicht en ging ik met anina mee naar het ziekenhuis waar zei werkt. Dat was shocking. Ik had de eer om bij drie bevallingen tegelijk te zijn. Want jawel, de vrouwen liggen hier met zijn drieën op een rij te bevallen. De hygiëne is wederom verschrikkelijk slecht. Als vrouwen willen persen , en dat nog niet mag dan slaan de verpleegsters de vrouwen keihard. Ik kon wel janken! Het eerste kind wat geboren werd had moeite om te ademen. De verpleegsters gaan ontzettend ruw met het kind om, schudden het kind door elkaar en hangen het serieus op zijn kop om hem maar te laten ademen. Ik was blij toen de baby ging huilen, maar oh oh.. Wat is dit erg. Na de bevalling worden de vrouwen een beetje verzorgd en ong. 5 min na de bevalling staat de vrouw op, pakt haar spullen ( ze moeten alles zelf meenemen van thuis , van handdoeken tot handschoenen) en loopt de bevallingsruimte uit alsof er niets gebeurt is! Sterke stoere vrouwen, grooooot respect voor hen! Ik had de eer om de baby'tjes te wegen en naar hun moeder te brengen. Erg indrukwekkend. Toen ik zat bij te komen van alle indrukken , kwamen er huilende vrouwen de trap af die gedragen werden door mannen. Hun moeder was blijkbaar overleden en de vrouwen gingen door het lint. Dit was erg shocking, de echte Afrikaanse cultuur. Ik had het gevoel dat ik iets moest doen , maar het niet kon. Na deze heftige ochtend kon je mij opvegen, de slechte omstandigheden en cultuur werden me even teveel. Terugkijkend ben ik wel erg dankbaar, want wie kan nou zeggen dat ie dit mee heeft gemaakt? Ik heb de echte cultuur gezien!

Zaterdag koningsdag gevierd in arusha ! Sjoerd is overgekomen en heeft mij en wat andere nl'erd meegenomen naar het feest! Eerggg gezellig !

Komende weken staat in het teken van 5 dagen stage per week! Erg veel zin in, omdat morgen ook de kinderen met een verstandelijke beperking terug komen.
Daarnaast wordt er achter de schermen hard gewerkt aan het inzetten van het ingezamelde geld! Hierover later meer, want er is nog niets concreet gemaakt! Maar het wordt in ieder geval erg gaaf en nuttig:)

Ik zou jullie nog zoveel meer willen vertellen, over het eten en de cultuur maar dan zijn jullie morgen nog niet klaar! Tot volgende week!

Liefs Marloes